การวัดและประเมิน

การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ในชั้นเรียน ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551

1. ความหมายและความสำคัญของการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ในชั้นเรียน

การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช๒๕๕๑กำหนดระดับของการดำเนินงานไว้เป็น๔ระดับคือการวัดและประเมินระดับชั้นเรียนการวัดและประเมินระดับสถานศึกษาการวัดและประเมินระดับเขตพื้นที่การศึกษาการวัดและประเมินระดับชาติระดับที่มีความเกี่ยวข้องกับผู้สอนมากที่สุดและเป็นหัวใจของการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ผู้เรียนคือการวัดและประเมินผลระดับชั้นเรียนคำศัพท์ที่ใช้ในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ในชั้นเรียนมีความหมายแตกต่างกันแต่บางคนนำมาใช้ในความหมายเดียวกันดังนั้นเพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกันจึงให้นิยามคำศัพท์ต่างๆไว้ดังนี้

การวัด (Measurement) หมายถึงการกำหนดตัวเลขให้กับวัตถุสิ่งของเหตุการณ์ปรากฏการณ์หรือพฤติกรรมต่างๆของผู้เรียนการจะได้มาซึ่งตัวเลขนั้นอาจต้องใช้เครื่องมือวัดเพื่อให้ได้ตัวเลขที่สามารถแทนคุณลักษณะต่างๆที่ต้องการวัดเช่นไม้บรรทัดวัดความกว้างของหนังสือได้๓.๕นิ้วใช้เครื่องชั่งวัดน้ำหนักของเนื้อหมูได้๐.๕กิโลกรัมใช้แบบทดสอบวัดความรอบรู้ในวิชาภาษาไทยของเด็กชายแดงได้๔๒คะแนนเป็นต้น

การประเมิน (Assessment)หมายถึงกระบวนการเก็บข้อมูลตีความบันทึกและใช้ข้อมูลเกี่ยวกับคำตอบของผู้เรียนที่ทำในภาระงาน/ชิ้นงานว่าผู้เรียนรู้อะไรสามารถทำอะไรได้และจะทำต่อไปอย่างไรด้วยวิธีการและเครื่องมือที่หลากหลายการประเมินค่า/การตัดสิน (Evaluation) หมายถึงการนำเอาข้อมูลต่างๆที่ได้จากการวัดหลายๆอย่างมาเป็นข้อมูลในการตัดสินผลการเรียนโดยการเปรียบเทียบกับเกณฑ์ (Criteria) ที่สถานศึกษากำหนดเพื่อประเมินการเรียนรู้ของผู้เรียนว่าผู้เรียนมีความเก่งหรืออ่อนเพียงใดบรรลุเป้าหมายที่ต้องการมากน้อยเพียงใดซึ่งคือการสรุปผลการเรียนนั่นเอง